باب دل : مجموعه اشعار مهدوی

دلگیرم از شهری که مسکین را نمی فهمد

شهری که درد شعر پروین را نمی فهمد

شهری که صورت های غمگین را نمی فهمد

شهری که ( لا اکراه فی الدین ) را نمی فهمد

وقتی دلم میگیرد از نامهربانی ها

وقتی دلم پر می شود از بد گمانی ها

حس می کنم باید غریب و بی نشان باشم

انگار می خواهد دلم در جمکران باشم

من دوست دارم هم رکاب آسمان باشم

می ترسم از اینکه شبیه کوفیان باشم

بد کرده ام با خود ، خودم هم خوب می دانم

ای آسمان بی کران مشتاق بارانم

از کوله بار لطف تو اعجاز می خواهم

آقا ، دلی چون لحظه ی آغاز می خواهم

دیگر بریدم مهربان ، همراز می خواهم

ای آسمان بی کران پرواز می خواهم

یارت نبودم سالها اما تو یارم باش

من شانه ای مردانه می خواهم... کنارم باش

از این جماعت از تمام شهر بی زارم

آقا غریب و خسته ام تنها تو را دارم

آقا پشیمانم من از رفتار و کردارم

آری پشیمانم برای چندمین بارم

پیمان شکستم بارها اما گذر کردی

حال من بیچاره را آشفته تر کردی

دلگیرم از نامردی این مردم گمراه

با استخوانی در گلو سر می کنی در چاه

تنها تو از من خواستی یک قلب خاطر خواه

سهم من از تو آسمان ، سهم تو از من آه

دل خسته ای از جمعه های بی ثمر بودن

دل خسته ای از سالها بی همسفر بودن

در سهله یا در جمکران تنهای تنهایی

در اوج تنهایی به فکر غربت مایی

آقا شنیدم بارها وقتی که می آیی

حس می کنم دیدم تو را یک روز در جایی

با اینکه از من ، از من بیچاره دلسردی

من خوب می دانم که روزی باز می گردی

روزی کبوتر می شوم در آسمان تو

پر می زنم در آسمان بی کران تو

غرق محبت می شود دنیا زمان تو

شمشیر تو یعنی دو چشم مهربان تو

روزی جهانی می شود مجذوب نور تو

روزی خبر ها می شود شرح ظهور تو...

محسن کاویانی