باب دل : مجموعه اشعار مهدوی

آسمان بيدار کرد از خواب خوش خورشيد را

عشق زد بر گردنش يک رشته مرواريد را

عطر نرگس ها وزيد و باز باران خنده کرد

مست کرد از گوشه ی هر نغمه اش ناهيد را

باد بر گيسوی باغ انتظارش شانه زد

تا به رقص انداخت موجش شاخه های بيد را

ماه پشت پرده بالا زد حجاب ابر را

تا زمين بهتر ببيند آنچه می تابيد را

چند قرن است اين غزل ها از بيانت عاجزند

واژه ها وا کرده اند اينجا لب تمجيد را

ای يقين محض هرکه پشت در جامانده است

می رسد روزی که می کوبد در اميد را

آه! وقتی لحظه ی تحويل دل ها باشی و...

با اذان خود گواراتر کنی اين عيد را

من کلاس اول شعرم اجازه يک سوال

می زنی بر دفترم با مهر خود تاييد را؟

زهرا محمودی