بر وسعت
كويری دل هايمان ببار
مُرديم بی
تو ، بر تن هر مرده جان ! ببار
ای از تبار
آبی ممتد و روشنی
بر شوره
زار ظلمت جان بی امان ببار
هنگام
تشنگی و در اين سوز آفتاب
ای ابر
عاشقی كه شدی سايبان ببار
خشكيده شد
درخت زمان از نبودنت
اشكانه از
دو چشم تن و آسمان ببار
مثل حضور
شبنم گلبرگ نسترن
در امتداد
صبح غزل هايمان ببار
روح الله
ستايش احدی
عضو شويد
عضويت سريع
