باب دل : مجموعه اشعار مهدوی

ای که دائم به جهان منتظر منتظری

گیری از مردم دانا ز ظهورش خبری

روز و شب ذکر زبان تو بود یا مهدی

در فراقش غم دل داری و اشک بصری

فرض کن حضرت مهدی به تو ظاهر گردد

بر در خانه و یا بر سر کوی و گذری

ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی

باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری

دیده ای هست تو را قابل دیدار امام

می توانی تو به خورشید جمالش نگری ؟

خانه ات لایق او هست که مهمان گردد

لقمه ات در خور او هست که نزدش ببری ؟

پول بی شبهه و سالم ز همه دارائیت

داری آنقدر که یک هدیه برایش بخری ؟

گر بپرسد ثمرت چیست تو از طول حیات

داری از بهر ارائه سند مختصری ؟

ور بپرسد عملت چیست ز بگذشتن عمر

در عملکرد تو باشد عمل معتبری ؟

برده ای نان و غذا بهر مساکین یک شب

یا تو داری ز یتیمان و فقیران خبری ؟

در پی امر به معروف و نهی از منکر

بوده ای بهر محبان ولایت سپری ؟

هیچ گه داشته ای بهر ظهور حضرت

ناله نیمه شب و ذکر دعای سحری ؟

آن چنان هست که افسرده و غمگین نشوی

گر بگیرد " سمت تو " بدهد بر دگری ؟

داری آمادگی آنکه اگر حضرت خواست

از سر مال جهان بهر خدا در گذری ؟

واقفی از عمل خویش تو بیش از دگران

می توان گفت تو را شیعه اثنی عشری ؟

گر از این جمله که گفتم همه را دارایی

خوش به حال تو که خود ساخته و منتظری

ور از این گفته تو را هست قصوری بیگی

توبه کن بلکه ز محبوب بیابی اثری

نصرت الله بیگی درباغی