باب دل : مجموعه اشعار مهدوی

در گلويم دوباره گل کرده، بغضي از جنس نا نوشتن ها

شانه هايم به لرزه افتادند، در غم زير بار ماندن ها

حرف هايم دوباره تکراری ست، زخم هايم دوباره وا شده اند

اشک بيهوده ام عيان می کرد، قصّه ی آب ها و هاوَن ها

از سماع درخت ها پيداست، ضربه های تبر خوش آهنگ ست

وعده می داد و روی هم می ريخت، از سر عاشقان چه خرمن ها

فرصت عاشقی ميسّر بود، ما ولی بی خيال او بوديم

دور می شد ز دست های ما، چين افسوس بخش دامن ها

چشم آيينه ها به دست تواست، ذکر لاسيف همچنان بر جاست

ديرگاهی ست طاقتش طاق ست، ذوالفقار خميده ی تنها

توأمان حماسه و رأفت، سيصد و سيزده نفر همراه

می رسی با نسيم پر برکت، در طلوع خوش شکفتن ها

 رضا محمدی