باب دل : مجموعه اشعار مهدوی

کدامين باد آورده نسيم دلربايت را

که چون ارديبهشتی می خرامد گل هوايت را

يقينا رد شدی از کوچه های شهرمان گمنام

که باران می تراود در به در جغرافيايت را

گمان دارم بنفشه می کشد بر زير چشمانش

دمادم، صبح دم، گرد و غبار رد ِّ پايت را

که سرخوش می شود مانند باغ پسته ای هر دم

و می ريزد به کام رهگذرها خنده هايت را

تو ليلايی توشيرينی...!؟ تويی فرهاد يا مجنون...؟

که صدها قِسم منظومه سروده ماجرايت را

خزر نام تو را بر گوش ماهی ها فرو خواند و -

به ساحل می برند آوازه ی حجب و حيايت را

در اوجی خوب می دانم زمين جای بزرگان نيست

نخواهد برد از يادش زمان بال رهايت را

زمان يک جمعه مانده تا رسيدن های بی فرجام

وَ هستی می کشد با خود غم  بی نا خدايت را

بهار عافيت چشم انتظار توست می دانم

که می خواند به زير لب دعای ربّنايت را...

سيد مهدی نژادهاشمی